مراقبت های پس از زایمان چیست؟

مراقبت پس از زایمان چیست؟ دوره پس از زایمان به شش هفته اول پس از زایمان اطلاق می شود. این زمان شادی است، اما همچنین دوره سازگاری و بهبودی برای مادران است. در طول این هفته ها، شما با کودک خود ارتباط برقرار می کنید و یک معاینه پس از زایمان با پزشک خود خواهید داشت. سازگاری با مادر بودن: سازگاری با زندگی روزمره پس از تولد نوزاد، چالش های خود را دارد، به خصوص اگر تازه مادر هستید. اگرچه مراقبت از کودک مهم است، اما باید از خودتان نیز مراقبت کنید.اکثر تازه مادران حداقل تا شش هفته اول پس از تولد به سر کار باز نمی گردند. این به زمان برای انطباق و ایجاد یک حالت عادی جدید اجازه می دهد. از آنجایی که کودک باید مرتباً تغذیه و تعویض شود، ممکن است شب‌های بی‌خوابی را تجربه کنید. می تواند خسته کننده باشد. خبر خوب این است که شما در نهایت وارد یک روتین خواهید شد. در ضمن، در اینجا کاری است که می توانید برای انتقال آسان تر انجام دهید: استراحت کافی داشته باشید. برای مقابله با خستگی تا حد امکان بخوابید. ممکن است کودک شما هر دو تا سه ساعت یکبار برای شیر دادن از خواب بیدار شود. برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی استراحت می کنید، زمانی که کودک شما می خوابد بخوابید. به دنبال کمک باشید. از پذیرش کمک خانواده و دوستان در دوران پس از زایمان و همچنین بعد از این دوره دریغ نکنید. بدن شما نیاز به التیام دارد، و کمک عملی در اطراف خانه می تواند به شما کمک کند تا استراحت بسیار مورد نیاز خود را داشته باشید. دوستان یا خانواده می توانند غذا تهیه کنند، کارهای خود را انجام دهند یا به مراقبت از سایر کودکان در خانه کمک کنند. وعده های غذایی سالم بخورید. برای تقویت بهبودی، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید. مصرف غلات کامل، سبزیجات، میوه ها و پروتئین را افزایش دهید. همچنین باید مصرف مایعات خود را افزایش دهید، به خصوص اگر در دوران شیردهی هستید. ورزش کنید. پزشک به شما اطلاع می دهد که چه زمانی ورزش کنید. فعالیت نباید شدید باشد. سعی کنید نزدیک خانه خود قدم بزنید. تغییر مناظر با طراوت است و می تواند سطح انرژی شما را افزایش دهد.به عنوان یک واحد خانواده جدید عمل می کند: یک نوزاد جدید یک تنظیم برای کل خانواده است و می تواند پویایی شما را با شریک زندگی خود تغییر دهد. در طول دوره پس از زایمان، ممکن است شما و همسرتان زمان کمتری را با هم بگذرانید که می تواند دردسرساز باشد. این یک دوره طاقت فرسا و استرس زا است، اما راه هایی برای مدیریت وجود دارد.برای شروع، صبور باشید. بدانید که هر زوجی پس از تولد نوزاد دچار تغییراتی می شود. تنظیم کردن زمان می برد، اما شما آن را متوجه خواهید شد. مراقبت از نوزاد با گذشت هر روز آسان تر می شود.همچنین به عنوان یک خانواده ارتباط برقرار کنید. اگر کسی احساس می کند که کنار گذاشته شده است - خواه همسر باشد یا سایر فرزندان در خانه - در مورد مشکل صحبت کنید و درک کنید. اگرچه نوزادان نیاز به توجه زیادی دارند و شما و همسرتان بیشتر روز را صرف رسیدگی به نیازهای آن‌ها می‌کنید، در مورد گذراندن زمان تنهایی به عنوان یک زوج در دوران پس از زایمان احساس گناه نکنید. بیبی بلوز در مقابل افسردگی پس از زایمان: طبیعی است که نوزاد در دوران پس از زایمان دچار بلوز شود. این معمولا چند روز پس از زایمان اتفاق می افتد و می تواند تا دو هفته ادامه یابد. در بیشتر موارد، شما همیشه علائم را تجربه نخواهید کرد و علائم شما متفاوت خواهد بود.

حدود 70 تا 80 درصد از تازه مادران پس از زایمان دچار نوسانات خلقی یا احساسات منفی می شوند. بلوز کودک به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد می شود و علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: گریه بی دلیل. تحریک پذیری. بیخوابی. غمگینی. تغییرات خلق و خوی. بی قراری. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ بیبی بلوز با افسردگی پس از زایمان متفاوت است. افسردگی پس از زایمان زمانی رخ می دهد که علائم بیش از دو هفته طول بکشد.علائم اضافی ممکن است شامل احساس گناه و بی ارزشی و از دست دادن علاقه به فعالیت های روزانه باشد. برخی از زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان از خانواده خود کناره گیری می کنند، علاقه ای به کودک خود ندارند و به فکر آسیب رساندن به نوزاد خود هستند.افسردگی پس از زایمان نیاز به درمان پزشکی دارد. اگر افسردگی دارید که بیش از دو هفته پس از زایمان طول می کشد، یا اگر فکر آسیب رساندن به کودک خود دارید، با پزشک خود صحبت کنید. افسردگی پس از زایمان ممکن است در هر زمانی پس از زایمان حتی تا یک سال پس از زایمان ایجاد شود.مقابله با تغییرات بدن: همراه با تغییرات احساسی، تغییرات بدنی را بعد از زایمان تجربه خواهید کرد، مانند افزایش وزن. کاهش وزن یک شبه اتفاق نمی افتد، پس صبور باشید. هنگامی که پزشک گفت ورزش کردن خوب است، چند دقیقه در روز با فعالیت متوسط ​​شروع کنید و به تدریج طول و شدت تمرینات خود را افزایش دهید. به پیاده روی بروید، شنا کنید یا به کلاس ایروبیک بپیوندید.کاهش وزن همچنین شامل خوردن وعده های غذایی سالم و متعادل است که شامل میوه ها، سبزیجات و غلات کامل است. هر مادر تازه متولد شده با سرعت متفاوتی وزن کم می کند، بنابراین تلاش های کاهش وزن خود را با دیگران مقایسه نکنید. شیردهی می تواند به شما کمک کند سریعتر به وزن قبل از بارداری خود بازگردید زیرا کالری سوزی روزانه شما را افزایش می دهد.اگر در مورد تغییرات بدن خود در طول دوره پس از زایمان سؤال یا نگرانی دارید با پزشک خود صحبت کنید. سایر تغییرات بدن عبارتند از:بزرگ شدن سینه: سینه های شما چند روز پس از تولد با شیر پر می شود. این یک فرآیند طبیعی است، اما تورم (احتقان) می تواند ناراحت کننده باشد. درگیری با گذشت زمان بهبود می یابد. برای کاهش ناراحتی، کمپرس گرم یا سرد را روی سینه های خود قرار دهید. نوک سینه های درد ناشی از شیردهی معمولاً با تنظیم بدن شما ناپدید می شوند. از کرم نوک پستان برای تسکین ترک و درد استفاده کنید. یبوست: برای تحریک فعالیت روده، غذاهای پر فیبر بخورید و مقدار زیادی آب بنوشید. از پزشک خود در مورد داروهای بی خطر سوال کنید. فیبر همچنین می تواند بواسیر و همچنین کرم های بدون نسخه یا نشستن در حمام سیتز را تسکین دهد. نوشیدن آب به کاهش مشکلات ادرار پس از تولد کمک می کند. اگر بی اختیاری را تجربه می کنید، تمرینات می تواند عضلات لگن شما را تقویت کند. تغییر کف لگن: ناحیه بین رکتوم و واژن به نام پرینه شناخته می شود. در هنگام تولد کشیده می شود و اغلب پاره می شود. گاهی اوقات پزشک برای کمک به زایمان شما این ناحیه را برش می دهد. می توانید با انجام تمرینات کگل، یخ زدن با کیسه های سرد پیچیده شده در حوله و نشستن روی بالش، به بهبود این ناحیه پس از زایمان کمک کنید. تعریق: تغییرات هورمونی می تواند باعث تعریق شبانه بعد از بچه دار شدن شود. برای خنک ماندن پتوها را از روی تخت خود بردارید.درد رحم: کوچک شدن رحم پس از زایمان می تواند باعث گرفتگی عضلات شود. درد به مرور زمان فروکش می کند. از پزشک خود در مورد داروهای مسکن بی خطر سوال کنید.زایمان می تواند خانواده و روال زندگی شما را تغییر دهد، اما در نهایت خودتان را تنظیم خواهید کرد. هر گونه تغییر احساسی و فیزیکی که بعد از تولد تجربه می کنید به آرامی بهبود می یابد. از صحبت با پزشک خود در مورد هر گونه نگرانی، خواه مربوط به افسردگی، کودک شما یا روند بهبودی باشد، تردید نکنید.